For sure meron na kayong naexperience na magaan agad ang loob nyo sa isang tao kahit bago nyo pa lang sya nakilala. Yung swak agad kayo ng personality.
Sa kabilang banda, meron din naman yung hindi pa lang kayo naiintroduce sa isa't-isa ay ambigaaaat bigat na ng loob mo sa kanya e wala pa naman syang ginagawang masama sayo. Marami akong ganyan pero hindi yan ang topic ko ngayon. Makakadami tayo ng part para jan.
Eniwey, meron kaming bagong kawork at itago na lang natin sya sa pangalang Lodi. Ako agad ang nakagaanan nya ng loob kasi ako lang naman ang cool sa team, hehe, at isip bata, bagay sa edad nyang 26. Sya ang pinakabata sa amin at marunong akong bumagay sa mga trip trip na ganyan at hindi naman mabigat ang dugo ko sa kanya. Kumbaga ok naman syang maging kaibigan sa work so go. Lalaki pala to so parang nakahanap sya ng abnormal na ate sa akin.
Young blood pati, kita mo talaga ang eagerness nyang magwork at bilib din ako sa nakikita kong honesty nya at bravery na din na magconfide sa akin sa mga napapansin nya sa paligid ligid. Kiber nya ba kung iiisqueal ko sya sa kinauukulan diba? Pero hindi naman ako ganung uri ng insekto so safe pa din sya. Parang nung mga ganong edad ko medyo alanganin akong magbigay ng kuru-kuro. Sabagay ibang bansa naman kasi kaya siguro mas open ang mga kabataan. Emeged para namang ang tanders tanders ko na magkwento.
Patol ako sa mga trip nya, mga fuck you fuck, mga shit na lagi nyang bukang bibig - ganun lang talaga sila parang comma at period lang ang paggamit. Sa isa sa mga lumang post ko nabanggit ko ang kultura sa peyups na normal lang din magmura so walang problema sa akin yun. Hindi ako naooffend. Hindi ko sinasabing maganda magmura lalo na kung mababasa ng mga taong hindi pa ganun kalawak ang pangunawa - regardless kung bata o matanda - so ang babala ay nasa sa inyo at bahala akong magpaliwanag sa anak ko.
At sa workplace makakarinig ka talaga kahit kagalang galang tignan na napapamura pero hindi naman talaga yung nagmumura? Ganern ang setting ng kwento natin.
Ang tipo nyang tao yung uri ng matalino na mahilig mambara. Siguro sa talento ko sa pagkilatis ng tao, hehe, alam ko na agad na ganun sya kaya binasag ko agad ang pambabara nya. Binara ko din sya. It was a signal for him that I understood him kaya simula noon, mga more than a month ago, naging katropapips ko na sya.
So araw-araw na ginawa ng Diyos barahan lang kami, yung mga walang kwentang kwentuhan, pati nga kung san magtatago kung magkaroon ng zombie apocalypse napagplanuhan na din namin.
Kanina, nagtanong sya kung ano daw ang masasabi ko sa plano nyang pag-uwi ng two days sa Indonesia para bisitahin ang girlfriend nyang magbibirthday at paggastos ng tumataginting na wantawsend AUD sa pamasahe.
Opkors napakawagas na NO ang sagot ko, I won't like it. Madami pa syang iniba sa mga variables. Teka wag mo isiping may asawa ka, isipin mo na girlfriend ka pa lang ng jowa mo, hindi ba yun romantic sa yo?
Syempre kelangan din natin iconsider ang stage ng relationship nila kasi sa lablayp naman namin ni c gumastos din naman sya ng limpak limpak na salapi chos para magkasama kami pero hindi sa ganung levels ng binabalak ni lodi na minsanan at sa tingin ko e hindi worth it. Pero sa akin lang naman yon.
Sa gitna ng pagpapaliwanag ko, natigilan ako. Teka sabi ko sa kanya. Bat ako nagpapaliwanag sayo? Gusto mo talagang pumunta no? I kinda want to sabi nya. Ayan na yung sinasabi ko, you were hoping i would push you to go. But i won't coz it's borderline stupid spending. At naalala ko yung nabasa ko dati na flipping coins are effective to make up your mind not when it lands on its head or tail but when it's in mid-air and you decide to go with your preconceived choice.
In his case I can see he knows how stupid it is and he recognizes how much happiness it could generate. Nasa pipti-pipti sya. So sabi ko sa kanya you know what to choose even before you asked me so go for it. As for me and because this is who i am, i don't like it.
Hindi ko na muna sya lelecturean ng mga chever chever ng mga magjowa para lang may maipagmalaki sa mga kakilala at sa social media kasi parang hindi naman sya ganun. Note to self, gawa din ako ng post about sa ganito.
I know how LDR works because we were like you before kako para may mapagdiskusyunan kami. Nagkainteres ang bruho at nagkasunod-sunod na ang tanong. Mahaba-haba pa ang byahe namin bago makarating sa Flinders at magkaharap kami sa tren so imaginin mo yung hot seat ni boy abunda ng slight.
Lodi: so how often do you see each other?
Mas Lodi: about once a month, over the weekend.
Lodi: that's not once a month, doofus (parang tanga to sa salita natin)
Mas Lodi: ok, twice a month nincampoop (shunga din ibig sabihin neto). We didn't have a proper valentine's date. There's once when we almost had it but while i am preparing he got recalled on duty so we weren't able to.
Lodi: We didn't have one as well. What does he do back home?
Mas Lodi: he was a policeman. And he had to leave his career when we decided to come here and i really admire that move because it shows how much he loves us. It was a career he loved, didn't pay much but he knew he's doing what's best for his family. That's why I'm giving him time to figure out what he wants to do here...
Lodi: (mukhang nagseseryoso na. Ginaganahan sa talkshow nya at napunta kami bigla sa buhay namin sa pinas)
Were you that rich in the Philippines before? Did your parents help you?
Mas Lodi: no we were not rich and no my parents did not help us. I don't have them anymore. Blah blah blah
Ganun tumakbo ang usapan namin na parang nakikita ko yung iniisip nya na nakasubtitle : akala ko easy go lucky ka lang teh iba din pala ang mga ganap mo sa buhay. Yung tipong lodi na nya ako, choz.
Lodi: So it's good to know that you all became successful, was it hard?
Mas Lodi: yeah, we slept on the streets.. And i was laughing.
Lodi: I'm not even gonna laugh.
For a while I saw some pity cross his face but then it was pity for the young me. It had been ages ago and what happened, whatever we went through, are just pieces from a big puzzle we are still solving. It's good to see that they have settled in the right place and that I can casually tell its story with a friend who could pick a lesson from it.
I know I earned his respect the moment we started thrashing each other but after that train ride it was a whole new level of respect he had for me and I am so fired up to take advantage of it for the rest of his working life.
This morning when we were about to enter the office,
Hey Lodi, open the door for me. And I stood there sa gitna kasi alam kong may mga nakasunod sa akin.
Fuck you he barked back and can't do anything anyways but to open the door for me.
😁
